Ένα κατοικίδιο πουλί ελεύθερο στο σπίτι - Μέρος 1

Το να έχεις ένα πουλί ως κατοικίδιο στο σπίτι δεν είναι τόσο εύκολο. Δηλαδή είναι εύκολο αν δε δίνεις δεκάρα για το πουλί και σε νοιάζει μόνο να το διασκεδάζεις οποτε θες. Σημερα θα γραψω λίγα πράγματα , δεν εχω το χρονο να γραψω οσα θα ήθελα, για την παρουσία ενος πουλιου μεσα στο σπίτι. Η γνώμη είναι δική μου, τα διαβάσματα, τα ακούσματα και οι εμπειρίες δικές μου και φυσικά δεν αποτελεί ούτε τον "απόλυτο οδηγό" ούτε τίποτα παρόμοιο που θα ακούγατε σε μια καλή διαφήμιση. Είναι η άποψη που έχω μετά απο πολλά χρόνια ενασχόλησης για το ευτυχισμένο και το δυστυχισμένο πτηνό μέσα στο σπίτι. Δεν είναι συμβουλές από επαγγελματία, δεν είναι συμβουλές απο ειδικό,είναι κυρίως προτάσεις. Απο καρδιάς και συναισθηματικά. Και σε μένα είχαν τεράστια επιτυχία.

Έχω συχνά γράψει,και θα το ξαναγράψω, και θα γίνομαι και φορτικός πως θεωρώ οτι κανένα ζώο δε γεννήθηκε για να είναι πετ. Είμαι ενάντια στην πρακτική και την θεωρώ απλά μια φάμπρικα εφάμιλλη της εμπορίας ανθρώπινων ψυχών. Γνωρίζω πολύ καλά και από πρώτο χέρι πως η φάμπρικα αυτή έχει μπλέξει πολλούς μας στα γρανάζια της καθώς "δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο" και με το να σε φέρνει προ τετελεσμένων γεγονότων όταν ένα σωρό ζώα είτε είναι αδέσποτα, είτε σαπίζουν σε καταστήματα "εμπορίας". Εδώ θα μιλήσουμε για τα πτηνά. Επειδή μου υπενθύμισαν πρόσφατα πως, παρ' όλο που δεν εγκρίνω την "κατοχή" πετ (η λέξη από μόνη της όπως οι λέξεις "αφεντικό", "ιδιοκτήτης" κτλ λένε πολλά) θα μπορούσα να γράψω μερικά πράγματα γι'αυτούς που με καλή πίστη βρέθηκαν να έχουν ένα πουλί για συντροφιά.

Δε νομίζω πως χρειάζεται να εξηγήσω γιατί ένα πουλί δεν πρέπει να βρίσκεται σε κλουβί. Δεν υπάρχει πιο θλιβερή εικόνα και απορώ πως μερικοί μπορούν να τη βρίσκουν και "χαριτωμένη". Να ξεκαθαρίσουμε αρχικά πως τα πουλιά που ειναι σε κλουβιά δεν "κελαηδούν χαρούμενα" ούτε "παίζουν με τα παιγνίδια τους" ούτε "ψάχνουν την παρέα μας". Αυτά είναι πλέον αποδεδειγμένα φαινόμενα και αντιδράσεις αγχους, φόβου, θυμού συχνά. Ακριβώς τις ίδιες αντιδράσεις που έχει ένας άνθρωπος στο κλουβί. Γνωρίζω επίσης πως χαλάει αρκετούς ο "εξανθρωπισμός" των συναισθημάτων των πτηνών αλλά τον θεωρώ καλύτερο απ' την ωραιοποίηση των αντιδράσεών τους για να αισθανόμαστε εμείς καλύτερα.

Αν λοιπόν κατ' οποιονδήποτε τρόπο βρέθηκες να έχεις στα χέρια σου τη μοίρα ενός πουλιού, το πρώτο δεδομένο που δεν επιδέχεται "αλχημείες" είναι πως αν θέλεις το πτηνό αυτό να περάσει όσο γίνεται καλύτερα, δεν θα πρέπει να ζει σε κλουβί. Αν δεν μπορείς να το εξασφαλίσεις αυτό κακώς έχεις πτηνό και μπορώ να σου εγγυηθώ πως το πουλί αυτό θα ζήσει μια βασανισμένη ζωή και ο θάνατός του θα είναι λύτρωση γι'αυτό. Αν πρέπει να εξηγήσω το γιατί μάλλον δε θα έπρεπε να διαβάζεις αυτό το άρθρο. Αν παρ' όλα αυτά το καταλαβαίνεις , συνέχισε. 

Ωραία, θα βγάλω λοιπόν το πτηνό έξω, θα το μάθω να ζει εκτος κλουβιού. Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο. Τα σπίτια μας είναι παγίδες θανάτου για τα πουλια. Από τα αντικείμενα με μόλυβδο που τα δηλητηριάζουν, από τις κουζίνες και τα σκεύη τεφαλ για παράδειγμα που εκλύουν αέρια που δεν μας ενοχλούν αλλά σκοτώνουν το ευαίσθητο αναπνευστικό των πτηνών, από τους καθρέφτες και τις τζαμαρίες που αποτελούν θανάσιμο κίνδυνο, τις πόρτες, τα θερμαντικά σώματα και τελικά εμάς τους ίδιους που δεν αντιλαμβανόμαστε πολλές φορές πως ένα λάθος βημα μας σημαίνει θάνατο γι'αυτα. Απ΄τη συμβίωση "με το ζόρι" με είδη που είναι θηρευτές τους (γάτες,σκύλους) με μεγαλύτερα πουλιά που μπορεί να τα τραυματίσουν. Τα βίντεο του διαδικτύου με τα γλυκα σκυλάκια που τα παπαγαλακια καθονται επάνω τους δε λενε την αλήθεια, το αντίθετο μάλιστα. Κρύβουν ένα ποσοστό άνω του 80% κατα το οποίο το ένστικτο λειτουργεί και η κατάληξη είναι μια αιματηρή τραγωδία. Δεν θέλετε να υποβάλλετε τα πτηνά σας σε ένα τέτοιο "πείραμα". 

Η λύση όπως είπαμε είναι να μην έχεις ένα πουλί ως κατοικίδιο,απλώς γιατί δεν γεννήθηκαν γι'αυτό. Και αν "δημιουργήθηκαν" από εμάς γι'αυτο ακόμα χειρότερα. Η δημιουργία σκλάβων δεν είναι καλύτερη από την αρπαγή σκλάβων, πόσο μάλλον όταν αυτοί δημιουργούνται μόνο για να καλύψουν δικά μας "ψυχολογικά" κενά και να αναλάβουν την διασκέδαση και την καλοπέραση μας. Αν παρ' ολα αυτά βρεθούμε με ένα πουλάκι και αποφασίσουμε να το βγάλουμε απ' το κλουβί για να ζήσει εκτός , πάμε παρακάτω. Οταν λέμε "ζει εκτος" δεν λέμε το βγαζω 2-3-5 ωρες τη μέρα. Εννοούμε ξυπνάει και βγαίνει εκτος κλουβιου (που ειναι απαραίτητο για να κοιμηθεί) και επιστρέφει εκεί όποτε θέλει είτε για να φαει,ειτε να ξεκουραστεί,ειτε για να κοιμηθεί και παλι, αλλά πάντα με δική του βούληση. Ελπίζω να έγιναν αντιληπτές οι ώρες ενασχόλησης που χρειάζονται,και το λεω αυτο κυρίως για όσους σκέφτονται να αγοράσουν ένα κατοικίδιο πτηνό. Πάντα με δεδομένο οτι δε θα "στρογγυλέψουν" τις λέξεις και τα νοήματα για να πουν "ελα μωρε και λιγο να το μειώσω καλα θα περνάει". Οχι δεν θα περνάει, οπως δεν περνάμε καλά κι εμείς όταν μας περιορίζουν σε οτιδήποτε.

Πρέπει λοιπόν αρχικά να ρυθμιστεί ο χώρος του σπιτιού. Ο χώρος που κινούνται και ζουν τα πουλιά μας θα πρέπει να μην είναι αυτός της κουζίνας που σχεδόν κάθε της γωνιά εγκυμονεί κινδύνους. Αν πρέπει να είναι η κουζίνα τοτε αυτή χρειάζεται ολική μεταμόρφωση. Πεταξτε τα επικινδυνα σκευη μαγειρεματος, "οχυρώστε" τις επικίνδυνες γωνιές ή καθαρίστε τες απο αντικείμενα ωστε να μην κινδυνεψει το πουλι. Μαχαίρια, ποτήρια γεμάτα ή μη, κουταλοπήρουνα και τέτοια ολα σε συρτάρι ΠΑΝΤΑ. Το ίδιο και τα άπλυτα πιατικά. Οταν καποια συσκευή ειναι σε λειτουργία τα ματια πρεπει να ειναι καρφωμενα στα πουλια. Θα μαθουν και μόνα τους με τον καιρο αλλα στην αρχή ιδίως θελει εγρήγορση καθε δευτερολεπτο. Κάθε γωνιά του σπιτιού όμως κρύβει πιθανούς κινδύνους. Κλείστε τα παράθυρα τραβήξτε τις κουρτίνες, για να μη χάσετε τα πουλάκια σας και για να μην τραυματιστούν πέφτοντας πάνω στα τζάμια. Ανεμιστήρες οροφής ή δαπέδου, πρέπει να μένουν απενεργοποιημένοι όταν τα πουλιά είναι ελεύθερα, για ευνόητους λόγους. Τα τζάκια πρέπει να είναι ασφαλισμένα και τυχών άλλες συσκευές παραγωγής θερμότητας όπως ξυλόσομπες, θερμάστρες υγραερίου, σόμπες αλογόνου αναμμένες ηλεκτρικές εστίες, γκαζάκια κτλ θα πρέπει να είναι εκτός λειτουργίας. Κεριά αναμμένα στον χώρο δεν θα πρέπει να υπάρχουν σε καμία περίπτωση. Εύθραυστα μικροαντικείμενα που μπορεί να παρασυρθούν από το πέταγμα του πουλιού και να το τραυματίσουν, πρέπει ν' αποσύρονται. Μικρά αντικείμενα που μπορεί να τα

καταπιουν τα πουλια ή αντικείμενα με μόλυβδο και άλλες τοξικές ουσίες, καθώς τα πουλιά αντί για "χερια" έχουν το ράμφος τους και με αυτό δοκιμάζουν οτιδήποτε καινούριο που τους τραβάει την περιέργεια. Και είναι εξαιρετικά περίεργα. Καλώδια και πρίζες εκτεθειμένες μπορούν να γίνουν αιτία να πάθουν ηλεκτροπληξία αν τα ραμφίσουν. Καπνός από τσιγάρα, αποτσίγαρα στο τασάκι, σπίρτα, είναι μια αιτία δηλητηρίασης όπως ακριβώς και για τα παιδιά μας. Το τεφλόν που περιέχουν αρκετά σύνεργα μαγειρικής μπορεί να είναι όπως είπαμε και πριν ένας σιωπηλός δολοφόνος για τα πουλιά μας. Σπρέι καθαρισμού, καθαριστικά φούρνου, λιπαντικά, αρώματα ή αρωματικά χώρου, διαλυτικά χρωμάτων, απορρυπαντικά, καλλυντικά, ασετόν, μανό, κραγιόν, αντηλιακά, ακόμα και σε μελάνια εκτυπωτών και κόλλες παντός είδους σκοτώνουν τα πουλιά. Κατσαρόλες ή τηγάνια γεμάτα φαγητό ή λάδι σκοτώνουν επίσης ή βλάπτουν τα πουλιά. Δοχεία με στάσιμο νερό που μπορεί να αποτελέσουν σημεία πνιγμού ή την ανοιχτή λεκάνη τουαλέτας.

Διακοσμητικά φυτά εσωτερικού χώρου που μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμό ή πιθανή δηλητηρίαση στα πουλιά όπως κάκτοι κτλ. Πριν αγοράσετε ενα πουλι καντε εκτενή έρευνα και μη βιαστείτε ώστε να μαθετε τα τοξικά φυτά, φρούτα και τις τοξικές τροφές. Για παράδειγμα τρόφιμα όπως σοκολάτα, αβοκάντο, αλάτι, ζάχαρη, καφές, τσάι και γενικότερα ότι περιέχει καφεΐνη, οτιδήποτε περιέχει αλκοόλ. Ωμά κρέατα, ψαρικά και ωμά αυγά, άψητο ζυμάρι, μαγιά, μανιτάρια, αλλαντικά πρέπει να προσέχουμε να μην καταναλωθούν όσο τα πουλιά τριγυρνούν ελεύθερα στο σπίτι.  Είναι νομίζω αυτονόητο πως ποντικοπαγίδες, φυτοφάρμακα, ή κοινά φάρμακα σκοτώνουν τα πουλιά. Μεγάλοι καθρέφτες μπορούν να αποτελέσουν αιτίες τραυματισμού. Επίσης ,κάτι για σας ώστε να μην κατηγορήσετε άδικα τα πουλια, προφυλάξτε πολύτιμα έγγραφα σε ασφαλή θέση προκειμένου να μην γίνουν χαρτοπόλεμος από τα πουλιά σας. Επίσης κάντε έρευνα και για το πουλί που θα παρετε,πολλά είδη παπαγάλων μπορούν να κάνουν τα τραπέζια και τις καρέκλες σας οδοντογλυφίδες. Και να παθουν και ζημια πιθανον αν η βαφή τους είναι τοξική γι'αυτά.

Να φροντίζετε για τη σχολαστική καθαριότητα των χεριών σας όταν ασχολείστε με τα πτηνά σας. Ακάθαρτα χέρια που έχουν υπολείμματα από λιπαντικά, ή έχουν έρθει σε επαφή με ωμά κρέατα, είναι ένα επιβλαβής παράγοντας για την υγεία των πουλιών σας, όταν αγγίζετε το φτέρωμά τους. Θα μεταφερθούν στον οργανισμό τους όταν αυτά περιποιηθούν τα φτερά τους, και σύντομα θα αναρωτιέστε γιατί "εφυγε" τόσο γρήγορα το πτηνό. Πολλοι με ρωτάνε τι να κανουν με τις κουτσουλιές. Να τις καθαρίζουν απαντάω. Ειναι δυνατόν να εχεις πουλι ελεύθερο στο σπίτι και να μην έχεις κουτσουλιές; Μην ανυσηχείτε , σύντομα και αυτα θα αποκτήσουν το "μέρος" τους κι εσείς θα αποκτήσετε την εμπειρία (εφ' οσον ειστε οσο πρέπει μαζί τους) να ξερετε που και ποτε θα κουτσουλήσουν. Να έχετε  ένα βρεγμένο πανάκι βουτηγμένο σε νερόξυδο για να καθαρίζετε άμεσα τους λεκέδες που μπορεί να δημιουργηθούν στα έπιπλά σας εξαιτίας των κενώσεων των πουλιών.  Συχνά οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων αρέσκονται να ταΐζουν τα πουλιά με τρόφιμα που έχουν βάλει πριν οι ίδιοι στο στόμα τους. Ακούγεται γλυκό και τρυφερό, γνωρίζοντας όμως ότι η στοματική κοιλότητα είναι μια μεγάλη πηγή βακτηριδίων, είναι σκόπιμο να το αποφεύγουμε. Απλώς είναι θάνατος για το πουλί. 

Μερικά γρήγορα πραγματάκια με τα οποία θα ασχοληθώ σε αλλο άρθρο κάποια στιγμή. Ο καθαρισμός του κλουβιου που θα κοιμούνται και θα πηγαινοέρχονται κατα τη διάρκεια της ημέρας τα πουλια θα πρέπει να είναι ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ. Οποιοσδήποτε σας λεει οτι "δεν πειραζει μωρε, μερα παρα μερα" σας λεει ψεματα. Η καθαριότητα είναι βασική για την επιβίωση τους, γι'αυτο και τα ίδια ασχολούνται ωρες με αυτή. Φρέσκο νερό πρεπει να υπαρχει παντα, ανανέωση καθε τουλαχιστον 3 ώρες. Φαγητό φυσικά αρκετό και όσο γίνεται ποικιλία. Για το καθε είδος ότι είναι ενδεδειγμένο απο σπορους, φρούτα, λαχανικά. Επίσης αλλαγή της τροφής ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ. Τα φρουτα και τα λαχανικα μετα απο λιγες ώρες καθώς αλλοιώνονται, το καλοκαίρι γρηγορότερα. Ειναι εύκολο να υπολογισετε μετα απο λιγο καιρο ποσο καταναλωνουν και να μην "πετατε" μεγαλες ποσοτητες. Τροφες ΕΠΩΝΥΜΕΣ , ΠΑΝΤΑ ΣΥΣΚΕΥΑΣΜΕΝΕΣ , ποτε τις τραγικες "χυμα". Το φτηνό ΔΕΝ είναι καλό. Δοκιμάστε μερικές να δείτε

ποια αρέσει στο πτηνό. Θα σας το δειξει ξεκάθαρα. Ποτέ τα ελεεινά στικ του εμπορίου γεμάτα "ζαχαρες" που καταστρέφουν την υγεία του πτηνού. Υπάρχουν δεκάδες σνακ για καθε είδος πτηνού, φυσικά, χωρις συντηρητικα και αλλες αηδίες.  Παιγνίδια, σταντ και ξυλα αρκετά για να μπορεί να πετάει και να στέκεται σε αυτά. Αρκετές πέτρες ασβεστίου (σουπιοκόκκαλα) σε εύκολα προσβάσιμα μέρη (βολεύει γι'αυτα το κλουβι ύπνου) τα οποία επίσης απαιτουν αλλαγή μετα απο καποιες μέρες, έστω και αν το πτηνο δεν τις αγγίζει. Είναι η μοναδική πηγή πρόσληψης ασβεστίου γι'αυτά και ξέρουν αυτά ποτε θα την δοκιμάσουν. Το πουλί χρειάζεται τουλαχιστον 12 ώρες ύπνου. Το χειμώνα ακόμα περισσότερο. Θα πρέπει να κοιμαται σε χωρο ήσυχο χωρις θορύβους και "πηγαινέλα" που θα το αγχώνουν. Για παράδειγμα ενα κλειστό δωμάτιο που κανείς δεν πηγαίνει το βράδυ. Α,μιας και το θυμήθηκα. Πειτε όχι στα "στρογγυλα" κλουβια ειναι ενα εκτρωμα φτιαγμένο για να αποπροσανατολίζει τα πτηνά. Ισως σε αλλο αρθρο πιασω ολα αυτα πιο αναλυτικα. 

Αυτά τα λίγα για αρχή, πιστέψτε με είναι λίγα μπροστα στα όσα θα έπρεπε να ειπωθούν. Κυρίως για τον χώρο του σπιτιού και τον εναρμονισμό του με τη ζωή ενος ελεύθερου πτηνού εκεί μέσα. Είναι δύσκολο, θέλει πολλά αλλά βελτιώνεται με την εμπειρία. Κύριο θέμα είναι ο χρόνος. Το πτηνό θέλει πολύ περισσότερο χρόνο από ένα σκυλί ή γάτα και αν είναι και μόνο του όσο περνάει ο καιρός θα χρειάζεται περισσότερο μαζί σας. Φροντίστε να το σκεφτείτε αυτό, όπως με κάθε ζωντανό, πριν αποφασίσετε χαλαρά να πάρετε ένα. Λύσαμε για την ώρα το θέμα της διαμόρφωσης του σπιτιου ,των αντικειμένων επικίνδυνων και μη και μερικά ακόμα και οπως είδατε δεν είναι εύκολη δουλειά. Ετσι είναι όμως. Κάποια στιγμή θα μπορείτε να λείπετε απ' το σπιτι και να αφήσετε τα πουλακια ελεύθερα μεσα. Οπως κανω εγώ με τους παπαγάλους μου που δεν εχουν γνωρίσει , και δε θα γνωρίσουν ποτέ τους ζωή μέσα σε κλουβί. Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Και τι θα κερδίσετε απ' αυτη την εξοντωτική κούραση; Εναν φίλο. Καλύτερο απ' ολους, αυτό το λεω απο προσωπική εμπειρία. Που καλύτερα να μην είχαμε, καθως τα ζώα δεν ζήτησαν να γίνουν φίλοι μας, αλλά τους το επιβάλλουμε, αλλα αφού το κάνουμε που το κάνουμε ,γιατί να μην το κάνουμε όσο γίνεται πιο σωστά , ανθρώπινα και δίκαια; 

Το δεύτερο μέρος του άρθρου μπορείτε να το βρείτε ΕΔΩ.

Το τρίτο μέρος του άρθρου μπορείτε να το βρείτε ΕΔΩ.