Ένα αλητάκι και οι ιστορίες του

Ένα άρθρο εδώ αξίζουν και με το παραπάνω, να αποκτήσουν και τα καταφρονεμένα γνωστά αλητάκια των δρόμων μας,τα κοινά σπουργίτια. Πάμε να δούμε γιατί η κατάσταση για τα σπουργια είναι δύσκολη,έστω και αν ακόμα δεν είναι μη αναστρέψιμη. Ναι,θα καταφέρουμε να τα εξαφανίσουμε κι αυτά μέσα στην ζαλάδα μας όπως φαίνεται.

Αυτό που πρέπει αρχικά να γνωρίζουμε είναι πως το σπουργίτι είναι δείκτης βιοποικιλότητας της κάθε περιοχής. Η παρουσία του (ή η απουσία του) είναι ξεκάθαρος δείκτης της σωστής (ή μη) ανάπτυξης του οικοσυστήματος. Με λίγα λόγια η προσφορά του στην φύση είναι ανεκτίμητη.Κακώς τα θεωρούμε "ασήμαντα",καθώς εμείς είμαστε αρκετά πιο ασήμαντοι απ' αυτά για τη φύση.Και πιο επιβλαβείς απ' αυτά. Και φυσικά η εξαφάνιση τους θα σημάνει την αρχή του τέλους και για μας, όπως άλλωστε για αρκετά πλάσματα της φύσης τα οποία έχουμε "στριμώξει".

Φωλιάζει κυρίως στις πόλεις, πάνω σε δέντρα, σε κεραμίδια σπιτιών, σε τρύπες τοίχων, σε παλιά σπίτια και πολλές φορές καταλαμβάνει φωλιές χελιδονιών και άλλων πουλιών. Φτιάχνει τη φωλιά του με ξηρά χόρτα, ενώ στο εσωτερικό τοποθετεί μαλακά υλικά όπως φτερά που βρίσκει στη φύση. Είναι παντού γύρω μας,και τα βλέπουμε καθημερινά. Και όσο περισσότερα βλέπουμε τόσο θα πρέπει να μας χαροποιεί αφού σημαίνει ότι "όλα είναι ακόμα καλά".

Στην "μυθολογία" υπήρξαν ψυχοπομποί, συνοδοί θεών και ενα σωρο ακόμα. Να δούμε λίγα.
Το σπουργίτι ήταν ένα απ' τα ιερά πουλιά της Αφροδίτης, της θεάς της αγάπης, και συμβόλιζε την αληθινή αγάπη αλλά και το σεξ. 
Ο Chaucer και ο Σαίξπηρ χρησιμοποιούν και οι δύο τα σπουργίτια στα έργα τους για να υποδηλώσουν την πρόστυχη ή άτακτη σεξουαλική συμπεριφορά.
Ο Όμηρος τα αναφέρει στα έπη του λέγοντας πως στην Τροία , 9 σπουργίτια φαγώθηκαν από ένα φίδι και αυτό προμήνυε τα 9 χρόνια πολέμου! 
Στην Ευρωπαϊκή λαογραφία θεωρείται συχνότατα οιωνός θανάτου και πως συνοδεύει τις ψυχές στον κάτω κόσμο (ψυχοπομπός). Το να πετάξει ενα σπουργίτι μεσα στο σπίτι ήταν προμύνημα θανάτου μέσα σε αυτό το σπίτι.

Στην αρχαία Αίγυπτο μάλλον δεν είχαν την καλύτερη ιδέα για το μικρό αυτό χαμίνι. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν ένα ιερογλυφικό που απεικόνιζε το κοινό οικιακό σπουργίτι. Χρησιμοποιήθηκε για τις λέξεις "μικρό", "στενό" ή "κακό".
Σύμφωνα με τους αρχαίους Αιγυπτίους, τα σπουργίτια έπιαναν τις ψυχές των νεκρών και τις μετέφεραν στον ουρανό.Επίσης ,πάλι στην αρχαία Αίγυπτο, οι άνθρωποι πίστευαν ότι τα σπουργίτια μεταφέρουν και τις ψυχές άρρωστων ανθρώπων, ότι στην πραγματικότητα πιάνουν τις ψυχές τους.
Οι ναυτικοί έκαναν συχνά ένα τατουάζ σπουργίτι με την ελπίδα ότι κάποιο θα έπιανε την ψυχή τους αν πέθαιναν στη θάλασσα, αλλά και πως θα "ευόδωνε" το ταξίδι τους με γρήγορη επιστροφή στο σπίτι. Σε περιοχές όπως στην Ινδονησία θεωρείται καλός οιωνός σε επαγγελματικά και ερωτικά. 

Οι Ρωμαίοι αγαπούσαν τα σπουργίτια. πίστευαν ότι ο πόνος ή η θανάτωση ενός σπουργιτιού φέρνει κακή τύχη, δυστυχία και ατυχία. Αυτό πάντως δεν τους εμπόδιζε να τα συλλαμβάνουν και να τα εχουν  ως κατοικίδια. Η κλασική ανθρώπινη διπολική προσωπικότητα.

Τα σπουργίτια αντιπροσωπεύονται στη λογοτεχνία καθ 'όλη την ιστορία, από τους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους ποιητές, μέχρι τα πολυάριθμα θρησκευτικά κείμενα, και αργότερα από τον Chaucer και τον Σαίξπηρ. Οι αδελφοί Grimm έγραψαν ένα ιδιαίτερα τρομακτικό παραμύθι για ένα σπουργίτι. Τα σπουργίτια ως ψυχοπομποί είναι και οι εκ των πρωταγωνιστών σε βιβλίο του Stephen King.

Στη Βίβλο, χρησιμοποιήθηκαν ως προσφορές που έκαναν οι πολύ φτωχοί, και αντιπροσωπεύουν το ενδιαφέρον του θεού για τις πιο μικρές και αμελητέες μορφές ζωής. Σε άλλα κείμενα το σπουργίτι χρησιμοποιείται για να δείξει την παρουσία του θεού και την αγάπη του για τα πάντα.
Είναι πολύ κοινωνικό πουλί και συχνά σχηματίζει αγέλες και με άλλα είδη πουλιών. Είναι αγελαίος σε όλες τις εποχές και σε όλες τις δραστηριότητές του, όπως όταν τρώει, όταν φωλιάζει, επίσης όταν κάνει μπάνιο στη σκόνη ή στο νερό, καθώς και όταν τραγουδάει. Το μόνο οικοσύστημα στο οποίο δεν μπορείς να βρεις σπουργίτη είναι το πυκνό δάσος και η τούνδρα. Αποτελεί το πιο διαδεδομένο άγριο πουλί στη γη, που όμως εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ανθρώπινη παρουσία προκειμένου να επιβιώσει.
Με όλα αυτά λίγοι θα πίστευαν πως το σπουργίτι κινδυνεύει καθώς αυτά τα πουλιά είναι "πανταχού παρόντα". Είναι έτσι όμως; Τα στοιχεία του 2018 δείχνουν μείωση στον πληθυσμό των σπουργιτιών τα τελευταία 30 χρόνια στην Ευρώπη κατά 147 εκατομμύρια άτομα περίπου ή 62% σε σχέση με πριν 30 χρόνια

Επιστήμονες και οργανώσεις κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και καλούν αρμόδιους φορείς και πολίτες να εντείνουν τις προσπάθειές τους,ώστε να σταματήσει η μαζική εξαφάνιση των πιο οικείων πουλιών της ευρωπαϊκής ηπείρου,τα οποία είναι και από τα πιο ωφέλιμα για τους ανθρώπους

Ο μόνος φυσικός εχθρός των σπουργιτιών είναι κυρίως οι γάτες και τα γεράκια, που όμως δε φταίνε για την εξαφάνιση των φτερωτών,καθως απλά ακολουθούν τους κανόνες της φύσης. Η υπέρμετρη οικοδόμηση, η ατμοσφαιρική ρύπανση, η έλλειψη πράσινων χώρων - είναι μόνο μερικοί από τους λόγους, για τους οποίους ο πληθυσμός του σπουργιτιού μειώνεται.

Ο σπούργος είναι ιδιαίτερα παμπόνηρος με τους θηρευτές του. Κύρια με το γεράκι, καθώς ακολουθεί πλήθος πρακτικών που του επιτρέπουν να μένει ασφαλής.Οι καυγάδες τους με τα χελιδόνια είναι ομηρικοί. Οτι υπάρχει στην αυλή είναι δικό τους. Αξίζει να τους δώσετε θάρρος.

Όμως,παρ' ότι καταφέρνει να αντιμετωπίζει τα "φυσικά του προβλήματα" υπάρχουν άλλα στα οποία τα σπουργίτια είναι ανοχύρωτα απέναντι τους και μιλάμε φυσικά για τον ανθρώπινο παράγοντα. Οπως είπαμε και πριν είναι θύματα μας και κυρίως της αμόλυβδης,του πετρελαίου και των κάθε λογής γελοιοτήτων που καίμε στα τζάκια μας καθώς το αναπνευστικό τους ειναι ιδιαίτερα ευαίσθητο σε αυτά τα σκουπίδια. Και το δικό μας αναπνευστικό φυσικά αλλα δεν λέμε να το καταοήσουμε.

Πολλοί θεωρούν τα σπουργίτια σαν καταστροφικά πουλιά στις καλλιέργειες.Είναι έτσι;Με την δραστική μείωσή τους διαταράσσεται η ισορροπία της φύσης και επιβλαβή έντομα τα οποία καταπολεμούνταν από αυτά τα πουλιά πολλαπλασιάζονται υπερβολικά και προξενούν μεγάλες ζημιές στους γεωργούς. Η προσπάθεια του Μαο στιν Κίνα δεκαετίες πριν να τα "εξαφανίσει" μέσω ανελέητου κυνηγιού,θεωρώντας τα ως εχθρούς της γεωργίας καταφερε να προκαλεσει λοιμό και ασθένειες απ' την ασταματητη αυξηση των εντόμων και εχει μείνει ιστορική ως αποτυχία.

Υπολογίστηκε ότι ένας και μόνος σπουργίτης τρώει κάθε εβδομάδα 3.600 έντομα και αυγά και μόνο αν δεν βρει αυτά για τροφή (λογω χημικών ψεκασμών) τότε τρέφεται με σπόρους.Εχει αποδειχτεί επίσης ότι ένα σπουργίτι τρώει ανά έτος 1,5 κιλό σιταριού ή άλλων σπόρων.

Φυσικά είναι τοσο αόρατα που θα αργήσουμε να καταλάβουμε ότι τα καταστρέφουμε,δε θα αργήσουμε όμως καθόλου να καταλάβουμε τα αποτελέσματα της απουσίας τους.Η φύση κρούει τον κώδωνα εδώ και καιρό, το ζήτημα είναι , εμείς την ακούμε; Και δεν εννοώ το έτσι κι αλλιώς  κουφό Φελέκι. (Ναι είναι κουφό).

Το πρόβλημα δεν αφορα μόνο τα σπουργιτια καθώς οι τελευταίες έρευνες δείχνουν δραματικές και απότομες μειώσεις στους παγκόσμιους πληθυσμους πτηνών όπως οι κορυδαλλοί ,οι πέρδικες και τα ψαρόνια,δηλαδή μερικά απ' τα πλέον "κοινά" πτηνά. Μήπως να ξυπνάγαμε λίγο;