Πτηνό. Θαλασσινό. Αλλα παρ'όλο που είναι πτηνό δεν πετάει.Εχει πλακα με τον τρόπο που κινείται στην ξηρά. Ναι,ο πιγκουίνος. 
Οι πιγκουίνοι τρέφονται με γαρίδες,ψάρια καλαμάρια κι άλλες θαλάσσιες μορφές ζωής που ψαρεύουν βουτώντας και κολυμπώντας κάτω από το νερό.Περνούν τη μισή ζωή τους στη θάλασσα και τη μισή στη στεριά.Δε φοβήθηκαν ποτέ τους ανθρώπους, πράγμα για το οποίο κάποτε θα μετανιώσουν πικρά.
Το περπάτημα γι'αυτούς ειναι πολυ αβολο.
Και τα 6 ή 10 ή 17 ή όσα είδη πιγκουίνων υπάρχουν τέλος πάντων (όλοι κάποια στιγμή μάθαμε οτι είναι άβολο να μη συμφωνείς με ειδικούς και "ειδικούς") βρίσκονται στο Νότιο Ημισφαίριο καθώς εκεί δεν υπάρχουν και λύκοι ή πολικές αρκούδες να τους απειλούν.Οπότε μη πατε Γροιλανδία για να τους δείτε.Δε θα τους δειτε. Και θα ξεπαγιάσετε κιόλας. Τσάμπα.
Ισότητα των δύο φύλων είπατε,ελατε εδω παρακαλω να μαθαίνετε.Οι πιγκουίνοι δεν ακολουθούν τους παραδοσιακούς ρόλους θηλυκών-αρσενικών. Όχι κύριε. Τα έχουν αλλιώς κανονισμένα. Το αρσενικό επωάζει τα αβγά ενώ το θηλυκό φεύγει για να τραφεί,ίσως και να ψωνίσει κατιτίς στα Zara.
Σε μια μικρή σοβαρή παρένθεση, η κλιματική αλλαγή πιθανόν θα επηρεάσει με διαφορετικό τρόπο τα είδη των πιγκουίνων, αλλά το κύριο πρόβλημα στην Ανταρκτική φαίνεται ότι είναι η απώλεια του κριλ (είδος μικρής γαρίδας), μια πρωταρχική πηγή τροφής.
Πτερρόροια. Την περνούν όλα τα πουλιά, δεν θα τη γλίτωναν οι πιγκουίνοι. Τα περισσότερα πουλιά χάνουν και επανακτούν το φτέρωμά τους σταδιακά και σε "δόσεις" λίγων φτερών. Σε αντίθεση με τα περισσότερα πουλιά η έκδυση των πιγκουίνων πραγματοποιείται ταχύτατα και μονομιάς διαρκώντας μόνο 34 μέρες τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο.
Διαθέτουν εξαιρετική ακοή την οποία χρησιμοποιούν για να εντοπίζουν ο ένας τον άλλον μέσα στο τεράστιο πλήθος.Αναγνωρίζουν το ταίρι τους αλλά και τα μωρα τους χάρη στο ιδιαίτερο κάλεσμά του.
Η λέξη 'πιγκουίνος' εμφανίστηκε τον 16ο αιώνα και χαρακτήριζε ένα θαλάσσιο πτηνό του βορρά που ζούσε στον νότιο Καναδά και εξαφανίστηκε.Εξερευνητές που ταξίδευαν στον Νοτο είδαν κάποια ασπρόμαυρα πουλιά και έδωσαν την ίδια ονομασία παρόλο που τα δύο είδη δεν έμοιαζαν.Πετυχεσιά. Μπράβο στους εξερευνητές. Πάντως το όνομα έμεινε.
Είναι έτσι φτιαγμένοι, ώστε να μπορούν να κολυμπάνε όπως είπαμε και στην αρχή, και μάλιστα η ταχύτητά τους φτάνει τα 15 μίλια την ώρα,αλλά το πιο γρήγορο είδος, οι πιγκουίνοι Gentoo (Pygoscelis papua), μπορούν να φτάσουν σε ταχύτητες πάνω από 35 χιλιόμετρα την ώρα.
Υπαρχουν απο 6 εως 20 είδη.Ουτε οι επιστήμονες δεν καταφέρνουν να συμφωνήσουν κάποιες φορές,τι να κάνουμε.Το μεγαλύτερο είναι ο Αυτοκρατορικος πιγκουινος που φτάνει ως 110 ποντους.Το μικρότερο ο Μικρός Μπλε με 40 ποντους υψος.Εντάξει μπορεί να ψηλώσει μεγαλώνοντας αν τρώει όλο του το φαγητό.Ίσως και όχι.
Σύμφωνα με μελέτες στο παρελθόν οι πιγκουίνοι μπορούσαν να πετάξουν αλλά με τα χρόνια έχασαν αυτή τους την ικανότητα καθώς προσαρμόστηκαν καλύτερα στη ζωή στη θάλασσα.
Οι πρόγονοι τους έφταναν στο ύψος των ανθρώπων.Γιγάντιοι πιγκουίνοι με ύψος ανθρώπου είχαν βρεθεί ξανά στο παρελθόν, οι οποίοι ζούσαν προ 50 έως 20 εκατομμυρίων ετών.Εχουν βρεθεί απολιθωμένα οστά ενός γιγάντιου πιγκουίνου, ο οποίος είχε ύψος περίπου 1,77 μέτρα και βάρος 100 κιλά. Τα απολιθώματα που έχουν βρεθεί, τοποθετούν τον αρχαιότερο πιγκουίνο πριν από περίπου 60 εκατομμύρια χρόνια, κάτι που σημαίνει ότι πρόκειται για πρόγονους των πτηνών που βλέπουμε σήμερα και επέζησε της μαζικής εξαφάνισης των δεινοσαύρων.
Εχουν γεννηθεί και εξελιχθεί για να κολυμπουν και όχι για να περπατουν.
Για να μην κουραζονται, γλιστρούν συχνά στο χιόνι με την κοιλιά τους,κάτι που ενίοτε για τους νεότερους είναι και παιγνίδι. Αυτή είναι η εξήγηση της αστείας σκηνής που βλέπουμε σε βιντεάκια.
Καθώς ψαρεύουν καταπίνουν πολύ νερό. Ένας αδένας που βρίσκεται πίσω από τα μάτια ο υπερκόγχιος αδένας,φιλτράρει το νερό της θάλασσας από το αίμα τους το οποίο και τελικά αποβάλλεται από το ράμφος τους ή μέσω του φταρνίσματος.
Οποτε αν πατε τετοια εποχή να φορατε μασκα σέρνεται ιος (να και το κοινωνικό μύνημα του μπλογκ κατα της πανδημίας, λέτε να πάρουμε επιχορήγηση; )
Μόλις το αβγό σκάσει και βγει το μικρό, ο αρσενικός το ταίζει με γάλα που παράγει από τον οισοφάγο του. Όταν το θηλυκό γυρίσει από την αναζήτηση τροφής (που μπορεί να διαρκέσει έως και 2 εβδομάδες), είναι η σειρά του αρσενικού να αναζητήσει τροφή και μένει το θηλυκό να προσέχει τη φωλιά και το αβγό.
Με το που βγαίνει από το αβγό το μικρό αρχίζει αμέσως και φωνάζει έτσι ώστε οι γονείς του να μάθουν τη φωνή του και να την αναγνωρίζουν.
Όταν το πιγκουινάκι δυναμώσει αρκετά και οι δυο γονείς φεύγουν ταυτόχρονα για να βρουν τροφή στον ωκεανό. Τα μικρά τα αφήνουν μόνα τους σε ομάδες. Όταν γυρίζουν οι γονείς με το φαγητό αναγνωρίζουν ποιο είναι το παιδί τους από τη φωνή και το ταΐζουν.
Ορισμένα είδη δημιουργούν φωλιές για τα αυγά τους από βότσαλα και χαμένα φτερά καθώς είναι τα μόνα υλικά που μπορούν να βρουν στις παγωμένες ερημιές. Οι αυτοκρατορικοί πιγκουΐνοι αποτελούν εξαίρεση.
Επωάζουν ένα αυγό κάθε αναπαραγωγική περίοδο στην κορυφή των ποδιών τους. Κάτω από μια χαλαρή πτυχή του δέρματος τους βρίσκεται μια περιοχή χωρίς φτερά με υψηλή συγκέντρωση αιμοφόρων αγγείων που διατηρεί το αυγό ζεστό.
Οι γονείς πιγκουίνοι – τόσο τα αρσενικά όσο και τα θηλυκά- φροντίζουν τα παιδιά τους για αρκετούς μήνες έως ότου οι νεοσσοί είναι αρκετά ισχυροί για να κυνηγούν φαγητό από μόνοι τους.
Πάμε και στα "ζόρικα". Παντου υπάρχουν. Στους αυτοκρατορικούς πιγκουίνους για παράδειγμα παρατηρείται και το γεγονός της απαγωγής ξένων νεοσσών εάν ο δικός τους νεοσσός πεθάνει. Είναι παντως μικρά τα ποσοστά επιτυχίας αυτών των "απαγωγών".
Σε ορισμένες περιοχές, όπου ο πάγος έχει λιώσει, η πυκνότητα του κριλ έχει μειωθεί κατά 80% από το 1970, βλάπτοντας έμμεσα τους πληθυσμούς των πιγκουίνων.
Από τα 17 είδη πιγκουίνων, αυτό που απειλείται περισσότερο είναι το είδος του Κιτρινομάτη (Υellow eyed penguin, Megadyptes antipodes) της Νέας Ζηλανδίας. Μόνο περίπου 4.000 πιγκουίνοι αυτού του είδους επιβιώνουν ελεύθεροι σήμερα. Υπάρχουν, όμως, και άλλα είδη που βρίσκονται σε δύσκολη θέση, όπως είναι το είδος του Λοφιοφόρου πιγκουινου των Οκλαντ (Erect-crested penguin, Eudyptes sclateri) της Νέας Ζηλανδίας, το οποίο έχει χάσει περίπου το 70% του πληθυσμού του κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών, και το είδος Galapagos penguin, το οποίο έχει χάσει περισσότερο από το 50% του πληθυσμού του από το 1970.
Τα παλιά φτερά πέφτουν όταν τα καινούρια έχουν φτάσει στο 1/3 του κανονικού τους μεγέθους, ώστε να αποφευχθεί όσο το δυνατόν η απώλεια θερμότητας. Οι πιγκουίνοι αναγκάζονται να μείνουν στην στεριά για 3 βδομάδες ενώ η διαδικασία αυτή ονομάζεται καταστροφική πτερόρροια. Ισως στη διάρκεια αυτων των ημερών να μην είναι καλή ιδέα να του μιλήσετε περί καλλωπισμού,έχει νεύρα.
Το "δεν ειναι αυτο που νομίζεις,αγάπη μου" δεν πιάνει ως δικαιολογία ακόμα και για τον θεόκουφο Δρ. Φελέκη. Δεν ξέρω αν πιάνει η δικαιολογία "ήσουν βραχνιασμένη καλή μου και δε σε αναγνώρισα",καλύτερα να μη το μαθουμε, έτσι;
Ο αυτοκρατορικός πιγκουίνος μπορεί να καταδυθεί μέχρι και 500 μέτρα από την επιφάνεια και να
παραμείνει κάτω από το νερό επί περίπου 27 λεπτά. Θα του χρειαστεί ιδίως αν "άκουσε" λάθος πιγκουίνο κατα την κραυγή ζευγαρώματος και τον βρήκε η σύντροφος του "επι τω εργω".Ξερετε εσείς, μην κάνετε τους άσχετους.
παραμείνει κάτω από το νερό επί περίπου 27 λεπτά. Θα του χρειαστεί ιδίως αν "άκουσε" λάθος πιγκουίνο κατα την κραυγή ζευγαρώματος και τον βρήκε η σύντροφος του "επι τω εργω".Ξερετε εσείς, μην κάνετε τους άσχετους.
Οι θηλυκοί αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι διανύουν μέχρι και 130 χλμ. στον πάγο για να επιστρέψουν στα πεινασμένα μικρά τους κατά το τέλος του χειμώνα. Μιλάμε για επικό κατόρθωμα που χρειάζεται τεράστια αποθέματα αντοχής , θάρρους και επιμονής. Και αγάπης.
Τα περισσότερα είδη πιγκουίνων είναι πιστοί στο ταίρι τους και συχνά επιστρέφουν στο ίδιο ταίρι κάθε χρόνο.
Ερευνητές απ'την Αργεντινή ανακάλυψαν ότι οι πιγκούινοι του Μαγγελάνου παρέμεναν πιστοί στο ταίρι τους επί 16 χρόνια ακόμη κι αν είχαν περάσει αρκετό χρόνο χωριστά.
Τα θαλάσσια θηλαστικά έχουν ένα παχύ στρώμα λίπους για να παραμένουν ζεστά, οι πιγκουίνοι εκτός απ' αυτό έχουν και τα φτερά τα οποία παγιδεύουν στρώμα θερμού αέρα γύρω από το δέρμα τους το οποίο λειτουργεί σαν μόνωση.Παράγουν επίσης θερμότητα καθώς κολυμπούν. Λογαριασμος ΔΕΗ μηδέν.Για πάγια δεν ξέρω.
Δεν μπορούν να αναπνεύσουν κάτω από το νερό αν και είναι σε θέση να κρατήσουν την αναπνοή τους για πολλή ώρα.Περίπου οσο ο μεσος πολιτικός για να πάρει μια μιζα. Καλά, ο πολιτικός ίσως μπορεί παραπάνω.
Αυτά τα λίγα για τον πιγκουίνο την ισότητα των φύλων, τους πολιτικούς ,τις σχέσεις τους επιστήμονες τις πανδημίες τη ΔΕΗ,τις ονοματοδοσίες,τις φωνές,τον καλλωπισμό,το τάϊσμα και το παγωμένο χιούμορ σε ενα πτηνοτουιτ που θα μπορούσε να φωτογραφίζει τον Φελέκη.Αν ήταν πιγκουινος.Ή σοβαρός.Ή αστείος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου